HARVEY'İN DİYALEKTİKLE DANSI
"Eleştiri
silahı, silahların eleştirisinin yerini kuşkusuz alamaz; maddi
güç ancak maddi güçle yenilebilir; ama teori de, yığınları
sarar sarmaz maddi bir güç durumuna gelir.”1
David
Harvey, Sel Yayınları'nın Düşünsel Serisi'nden çıkan
Sermayenin Mekanları
kitabında 1970'lerden 2000'lere kadar yazdığı 17 makaleyle
entelektüel bir ateş2
yakıyor. Makalelerin ilgi çekiciliği ve kapsayıcılığı bir
yana, Harvey'in, diyalektiği işletişini, aktif bir entelektüelin
politik pratiklerinde ve akademik hayatında yaşadığı sıkıntıları
samimiyetle düşünsel malzemeye çevirişini ve orada, gözünüzün
önünde yeni'yi arayışını izlemek, kavramların birbirlerine
sürtülüşünden çıkan kıvılcımları görmek için de okunmalı
bu kitap. On dakika olsun televizyon izleyen birinin fark edeceği
gibi, bugünün ana meselelerinden biri, hem küresel hem de yerel
boyutta, mekanın yeniden paylaşımı. Artı üretimin emilimi için
en az savaş kadar işgörür olan kentsel dönüşüm hamlelerini
anlamak için “kent” denilen gayya kuyusuna ayrıntıları
görebilecek kadar yakından ve bağlantıları görebilecek kadar
uzaktan bakmak gerekiyor.3
